Eirenis persicus

  1. Anasayfa
  2. Eirenis persicus

Eirenis persicus

Eirenis persicus – İran Cüce Yılanı

(Çok küçük boyutlu, zararsız ve zehirsiz bir tür olan Eirenis persicus, taş altı yaşamı ve toprak altı hareketliliği ile tanınır. Genellikle nadiren görülür ve çoğu zaman fark edilmeden yaşar.)


Bilimsel Sınıflandırma

Alem: Animalia – Hayvanlar

Şube: Chordata – Kordalılar

Sınıf: Reptilia – Sürüngenler

Takım: Squamata – Pullular

Alt takım: Serpentes – Yılanlar

Aile: Colubridae – Arka dişli yılanlar

Cins: Eirenis

Tür: Eirenis persicus (Anderson, 1973)

Tanım ve Ayırt Edici Özellikler

Boy: Erişkinler genellikle 15–25 cm civarındadır.

Baş: Küçük ve vücuda belirgin şekilde ayrılmamıştır.

Renk: Açık kahverengi ya da grimsi zemin üzerinde, sırt boyunca düzenli koyu çizgiler veya benekler bulunabilir.

Karın: Açık sarımsı ya da grimsi, desen içermeyen.

Gözler: Küçük ve yüzeysel, gece aktifliğine uyumludur.

Pullar: Düz, yumuşak görünümlü ve sık dizilmiştir.

Yayılım ve Habitat

Habitat: Taşlık tepeler, kuru topraklı alanlar, yamaçlar, bozkır içi çalı altları.

Rakım: Genellikle 500–2000 m arası.

Doğal Yayılım:

– Türkiye: Doğu Anadolu’nun güneydoğusu (özellikle Hakkâri çevresi)

– Ayrıca: İran, Irak, Azerbaycan ve batı Pakistan sınırları

Davranış ve Ekoloji

Aktiflik: Gündüzleri taş altı ve toprak altında aktiftir.

Yaşam şekli: Yarı fosoryal (yarı toprak altı)

Savunma: Tehdit edildiğinde hareketsiz kalır veya toprağa gömülür.

Yüzme: Gözlenmemiştir.

Beslenme

Diyet: Küçük böcekler, larvalar, örümcekler.

Avlanma: Zehir içermez; küçük avları yutar.

Ekolojik rol: Böcek populasyonlarını dengeleyici bir rol oynar.

Üreme Bilgisi

Çiftleşme: Bahar aylarında

Yumurtlama: Haziran – Temmuz

Yumurta sayısı: 2–4 adet

Yavrular: Yaklaşık 6–8 cm uzunluğundadır, doğuştan bağımsızdır.

İnsana Zararlılık Durumu

Zehir: Taşımaz.

Isırma: Boyutu nedeniyle neredeyse olanaksızdır.

Tehlike: Tamamen zararsız.

Savunma davranışı: Hareketsizlik veya kaçış.

İlk Yardım ve Tıbbi Müdahale

  • Isırma ihtimali yok denecek kadar azdır.
  • Deriyle teması tıbbi müdahale gerektirmez.
  • Alerji riski taşımaz.
  • Panzehir veya hastane müdahalesi gerekmez.

Koruma Durumu

IUCN Kırmızı Liste: Değerlendirilmemiş veya veri yetersiz (DD)

Türkiye’de Durum: Sınırlı yayılım nedeniyle gözlem zorluğu vardır.

Tehditler:

– Habitat daralması

– Jeolojik faaliyetler (barajlar, madenler)

– Bilinçsiz öldürülme

Koruma önerisi: Taş altı ekosistemlerin korunması ve türün gözlemlerle desteklenmesi

Yanlış Bilinenler ve Efsaneler

  1. “Bu kadar küçükse mutlaka yavru engerektir” inancı
  2. Kırsalda sıklıkla görülen bir yanılgıdır.
  3. Gerçek: Eirenis persicus erişkin halde de küçük kalır, engerek değildir.
  4. “Taş altından çıkan her yılan zehirlidir” efsanesi
  5. Taş altı yaşamı korkutucu bulunur.
  6. Gerçek: Bu türün taş altı yaşaması sadece sıcaklık düzenlemesi ve avlanma nedeniyledir.
  7. “Küçük yılanlar daha tehlikelidir çünkü zehirleri daha güçlüdür”
  8. Yanlış bir genellemedir.
  9. Gerçek: Bu tür tamamen zehirsizdir.
  10. “Toprak yılanı eve girerse uğursuzluk getirir” söylencesi
  11. Ev çevresinde görülmesi kötüye yorulur.
  12. Gerçek: Girdiği yerler genellikle nemli, taşlık ve serin olduğu için tercih edilir.
  13. “Bu yılan gözükmez, yeraltında büyür” efsanesi
  14. Nadiren görülmesi onun gizemli ve uğursuz olduğu düşüncesini doğurur.
  15. Gerçek: Yaşam şekli yeraltına uygundur, bu biyolojik bir adaptasyondur.

Bilgi ve araştırma: Ahmet Taşçı – Yaban Hayatı Bilimcisi

Kaynaklar:

  1. Anderson, S.C. (1973). Amphibians and Reptiles of Iran
  2. Baran, İ. & Atatür, M. (1998). Türkiye Herpetofaunası

Sindaco, R. & Jeremčenko, V. (2008). The Reptiles of the Western Palearctic

Reptile Database – www.reptile-database.org

Tok, C.V. ve arkadaşları (2009). Türkiye Sürüngenleri Sistematiği


0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış...

Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir. Giriş yap