Pluvialis squatarola

  1. Anasayfa
  2. Pluvialis squatarola

Pluvialis squatarola

Pluvialis squatarola

(İngilizce: Grey Plover / Black-bellied Plover)


Bilimsel Sınıflandırma

  • Alem: Animalia
  • Şube: Chordata
  • Sınıf: Aves
  • Takım: Charadriiformes
  • Familya: Charadriidae
  • Cins: Pluvialis
  • Tür: Pluvialis squatarola (Linnaeus, 1758)

Doğal Dağılım ve Habitat

Pluvialis squatarola, Kuzey Kutup bölgesinde (tundralarda) ürer ve dünya çapında kıyı bölgelerde kışlayan, uzun mesafe göçmeni bir türdür.

  • Üreme: Sibirya, Alaska, Grönland gibi Arktik tundralar
  • Kışlama: Avrupa, Afrika, Güney Asya, Avustralya, Amerika kıyıları
  • Türkiye: Özellikle kış göçmeni olarak Ege, Akdeniz ve Karadeniz kıyılarında, göç döneminde ise iç sularda da gözlenebilir

Habitat Tercihleri:

  • Kışın: Gelgitli bataklıklar, kıyı lagünleri, deniz kıyısı çamur düzlükleri
  • Göçte: Tatlı su göletleri, delta alanları, tuzlu bataklıklar
  • Üreme alanında: Arktik tundra ve yosunlu taşlık alanlar

Tanımlayıcı Özellikler

  • Boy: 27–30 cm
  • Kanat açıklığı: 70–83 cm
  • Ağırlık: 190–280 g
  • Üreme dönemi tüyü (yaz):
  • Baş ve göğüs siyah, göz hizasından başlayarak alnı ve ensesi beyaz
  • Karın altı tamamen siyahtır (adı buradan gelir)
  • Sırt gri-siyah benekli
  • Kış tüyü:
  • Daha silik ve gri tonlardadır, alt taraf beyaz
  • Kafada siyahlık yoktur
  • Gaga: Kısa, düz, siyah
  • Bacaklar: Siyah ve orta uzunlukta
  • Ses: Yüksek, tiz ve “kli-vee” şeklinde çağrılar
  • Uçuşta: Kanat altı koyu ve homojendir; diğer yağmurcun türlerinden ayırıcı özelliktir

Ekoloji ve Davranış

  • Beslenme:
  • Solucanlar, böcek larvaları, küçük kabuklular, yumuşakçalar
  • Gelgitli kıyılarda avını uzun gagasıyla sondaj yaparak çıkarır
  • Beslenme Yöntemi:
  • Koş–dur–yakala tarzı aralıklarla beslenme
  • Üreme:
  • Tundrada yerde yuva yapar; küçük çukur içine kurutulmuş bitkiler yerleştirir
  • 3–4 yumurta bırakır
  • Kuluçka süresi: 26–27 gün
  • Her iki ebeveyn de yavru bakımına katılır
  • Yavrular yuvadan erken ayrılır ve kendi beslenmelerini hızla öğrenir

Göç Davranışı

  • Uzun mesafe gündüz ve gece göçmeni
  • Tekil veya küçük gruplar halinde göç eder
  • Türkiye üzerinden geçişleri:
  • İlkbahar: Nisan–Mayıs
  • Sonbahar: Ağustos–Kasım
  • Göçte durak noktası olarak Gediz Deltası, Tuz Gölü, Göksu Deltası gibi alanlar önemlidir

Korunma Durumu

  • IUCN Statüsü: LC (Least Concern – Asgari Endişe)
  • Tehditler:
  • Kıyı habitatlarının dolgu ve yapılaşmayla yok edilmesi
  • Sulak alan kurutmaları
  • İnsan baskısı ve turizm
  • Yasadışı avcılık (az da olsa bazı bölgelerde)

İnsana Zararlılık Durumu

  • İnsanlara zararsızdır.
  • Tarıma, balıkçılığa veya yerleşimlere doğrudan etkisi yoktur
  • Sulak alan ekosistemlerinin sağlıklı işlediğini gösteren biyoindikatör türlerden biridir

Zehirlilik Durumu

  • Zehirli değildir.
  • Vücut salgıları, dışkısı veya tüyleri toksik özellik taşımaz
  • İnsanlarla temasta herhangi bir biyolojik tehlike oluşturmaz

İlk Yardım ve Tıbbi Müdahale

  • Yaralı bir birey görülürse:
  • Eldivenle dikkatlice alınmalı
  • Küçük gagalı ve ürkek bir kuştur; savunma amacıyla kaçmaya çalışabilir
  • Yaralanma varsa:
  • Temiz suyla yıkama
  • Antiseptik uygulama
  • Yaban hayatı kurtarma birimine teslim edilmelidir

Latince Adının Etimolojisi

  • Pluvialis: Latince pluvia → “yağmur”; bu cinsin üyeleri yağmurlu havalarda daha aktif oldukları için
  • squatarola: İtalya'nın kuzeyindeki yerel isimlerden türetildiği düşünülür; muhtemelen bu türün Avrupa’daki ilk adlandırmalarından etkilenmiştir

Ekolojik Rol ve Bilimsel Önemi

  • Kıyı ve sulak alanlardaki omurgasızları tüketerek besin zincirinde dengeleyici rol oynar
  • Göçmen davranışı nedeniyle küresel sulak alan bağlantılarının izlenmesinde kullanılır
  • Kanat altı deseninin teşhisteki ayırıcı gücü, tanıma eğitimi için model tür olmasını sağlar
  • Sulak alan restorasyonu ve Ramsar alanlarının yönetiminde hedef türlerden biridir

Kaynakça

BirdLife International. (2023). Pluvialis squatarola species factsheet – https://www.birdlife.org

Hayman, P., Marchant, J., Prater, T. (1986). Shorebirds: An Identification Guide. Helm

Cramp, S. & Simmons, K.E.L. (1983). The Birds of the Western Palearctic Vol. III. Oxford University Press

  1. IUCN Red List (2023): https://www.iucnredlist.org/species/22693746/228117178
  2. Türkiye Kuş Gözlem Derneği – Kuşbank
  3. Wetlands International – Waterbird Population Estimates


0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış...

Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir. Giriş yap