Palpimanidae

  1. Anasayfa
  2. Palpimanidae

Palpimanidae

Palpimanidae – Güçlü Ayaklı Örümcekler

Bilimsel Sınıflandırma:

  • Alem: Animalia – Hayvanlar
  • Şube: Arthropoda – Eklem bacaklılar
  • Sınıf: Arachnida – Örümcekler
  • Takım: Araneae – Örümcekgiller
  • Alt Takım: Haplogynae
  • Familya: Palpimanidae Thorell, 1870

Türkçe Adı:

Güçlü ayaklı örümcekler / Palpiman örümcekleri


Latince Adın Anlamı:

“Palpimanidae” adı, “palpus” (dokunma organı) ve “manus” (el) kelimelerinin birleşiminden gelir. Bu ad, örümceklerin güçlü ve kalın ön bacak yapısına atıfta bulunur.


Morfolojik Özellikler:

  • Küçük ila orta boyutludur (3–10 mm).
  • Gövde rengi çoğunlukla kırmızımsı kahverengi, siyah ya da koyu tonlardadır.
  • Ön bacak çifti belirgin biçimde kalın, kuvvetli ve kıllarla kaplıdır.
  • Karapaks yuvarlak ve parlaktır; abdomen kısa ve ovaldir.
  • Çoğu tür 6 gözlüdür (3 çift hâlinde); bazı tropikal türlerde 8 göz bulunabilir.
  • Pedipalp yapıları cinsiyet ayırtı için önemlidir; erkeklerde belirgindir.

Davranış ve Yaşam Alanı:

  • Genellikle gece aktiftirler; gündüz taş, kabuk ve yaprak altlarında saklanırlar.
  • Avcıdırlar, ağ kurmazlar.
  • Özellikle diğer örümcekleri avlamakta uzmanlaşmışlardır (araneofaji).
  • Avlarının ağlarına yakalanmazlar; bu da avlanma sırasında avantaj sağlar.
Türkiye’de Yayılış:
Palpimanus gibbulus türü Türkiye’de tespit edilmiş ve özellikle Akdeniz kuşağında (Antalya, Muğla) gözlemlenmiştir.
Türkiye faunasındaki yeri nadir ama belgelenmiştir.

Beslenme:

  • Ana besin kaynağı: diğer örümceklerdir.
  • Kalın ön bacaklarıyla avı sıkıca kavrar, çeneleriyle etkisiz hâle getirir.
  • Ayrıca böcekler ve küçük omurgasızlarla da beslenebilir.
  • Avı doğrudan yakalayıp sindirici enzimle sıvılaştırarak emer.

Üreme Bilgileri ve Zamanı:

  • Erkek, dişinin bulunduğu saklanma alanına yaklaşarak kur davranışı sergiler.
  • Çiftleşmeden sonra dişi, yumurtalarını taş veya yaprak altlarına gizler.
  • Yumurtalar ipekle sarılıp korunur.
  • Yavrular doğumdan sonra kısa süre annenin yakınında kalır.
  • Üreme genellikle ilkbahar sonu ve yaz başında gerçekleşir.

Ekolojik Rol:

  • Diğer örümceklerin doğal yırtıcısı olarak örümcek popülasyon dengesinde önemli rol oynar.
  • Özellikle ağ yapan örümcek türlerinin baskılanmasında etkili olabilir.
  • Mikrohabitatlarda av–avcı ilişkilerini şekillendirir.

İnsana Zararlılık Durumu:

  • İnsan için zararsızdır.
  • Zehirleri sadece küçük avlara etki edecek şekilde evrimleşmiştir.
  • Isırık davranışı savunma amaçlı nadiren gözlenir.
  • Isırık gerçekleşse bile ağrı minimal, lokal kızarıklıkla sınırlıdır.

Zehir Yapısı ve Etki Mekanizması:

  • Zehir, proteolitik enzimlerden oluşur; avın dış iskeletini ve kas dokularını parçalayarak sindirir.
  • İnsan cildine uygulandığında sistemik ya da nekrotik etki göstermez.
  • Cilt temasıyla reaksiyon oluşturma riski son derece düşüktür.

İlk Yardım ve Tıbbi Tedavi Protokolü:

1. Isırık Durumunda:

  • Isırık yeri sabunlu su ile yıkanmalı.
  • Gerekirse soğuk kompres uygulanabilir.
  • Kaşıntı veya kızarıklık için antihistaminik krem yeterlidir.

2. Alerjik Reaksiyonlar:

  • Nadirdir. Alerji öyküsü olanlarda gözlem önerilir.
  • Sistemik belirtiler yoktur.

3. Takip ve Korunma:

  • Bahçe işlerinde eldiven giyilmesi önerilir.
  • Taş, ağaç kabuğu ve kütük çevresi kontrol edilmeli.

Yanlış Bilinenler ve Efsaneler:

  1. Efsane: Büyük ön bacaklı örümcekler saldırgandır.
  2. Gerçek: Palpimanidae örümcekleri oldukça pasif ve ürkektir.
  3. Efsane: Diğer örümcekleri yemesi onu tehlikeli yapar.
  4. Gerçek: Av stratejisi diğer örümcekler içindir; insanlara karşı hiçbir tehdit oluşturmaz.
  5. Efsane: Türkiye’de yoktur.
  6. Gerçek: Palpimanus gibbulus Türkiye’de kayıtlıdır; özellikle taş altlarında görülür.
  7. Efsane: Isırıkları çok ağrılıdır.
  8. Gerçek: İnsan ısırıkları ya hiç bildirilmemiştir ya da hafif etkili olup kısa sürelidir.
  9. Efsane: Ev ortamlarında ürerler.
  10. Gerçek: Doğal ortamı taş altı, ağaç kabuğu ve kuru yapraklardır; ev içi yayılım göstermezler.

Bilgi ve araştırma: Ahmet Taşçı – Yaban Hayatı Bilimcisi


Kaynaklar:

  • Foelix, R. F. (2011). Biology of Spiders. Oxford University Press.
  • Platnick, N.I. (2023). World Spider Catalog. AMNH.
  • Dippenaar-Schoeman, A. S. & Jocqué, R. (1997). African Spiders: An Identification Manual.
  • Türkiye Araknoloji Derneği (2022). "Türkiye Örümcek Türleri Veri Tabanı"
  • Fotoğraf:Sergei Zonstein & Yuri M. Marusik - Zonstein & Marusik, 2013 : On Levymanus, a remarkable new spider genus from Israel,


0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış...

Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir. Giriş yap