Giriş Yap / Kayıt Ol
Hızlı Arama

Tmarus stellio

  1. Anasayfa
  2. Tmarus stellio
  • image description

Tmarus stellio

Tmarus stellio, halk arasında "Yengeç Örümcekleri" olarak bilinen Thomisidae familyasına ait, genellikle bitki örtüsü üzerinde kamufle olarak avlanan küçük bir örümcek türüdür. Bu familyanın üyeleri, ağ örmek yerine avlarını pusu kurarak yakalamalarıyla tanınır. Tmarus cinsi, genellikle arka karınlarının hafifçe uzamış ve engebeli yapısıyla dikkat çeker, bu da onların bitki dallarına veya kabuklarına benzemelerini sağlar.

Tmarus stellio, Thomisidae familyasına ait zehirli bir örümcek türüdür. İlk olarak 1875 yılında Fransız araknolog Eugène Simon tarafından tanımlanmıştır. "Stellio" tür adı Latince "yıldız" veya "dikenli kertenkele" anlamına gelir; bu ismin örümceğin hangi özelliğine atıfta bulunduğu net değildir ancak bazı Tmarus türlerinin dikenli veya çıkıntılı bir görünüme sahip olmalarıyla ilişkilendirilebilir.


Taksonomik Sınıflandırma ve Dağılım

Taksonomik Konum

Tmarus stellio'nun bilimsel sınıflandırması şu şekildedir:

  • Alem (Kingdom): Animalia (Hayvanlar)
  • Şube (Phylum): Arthropoda (Eklembacaklılar)
  • Sınıf (Class): Arachnida (Örümcekgiller)
  • Takım (Order): Araneae (Örümcekler)
  • Familya (Family): Thomisidae Sundevall, 1833 (Yengeç Örümcekleri)
  • Cins (Genus): Tmarus Simon, 1875
  • Tür (Species): Tmarus stellio Simon, 1875

Coğrafi Dağılım ve Türkiye'deki Durumu

Tmarus stellio, Dünya Örümcek Kataloğu'na göre Palearktik biyocoğrafik bölgesinde geniş bir yayılıma sahiptir. Avrupa (güney, orta ve doğu Avrupa), Türkiye, Kafkasya, İran, Rusya (Uzak Doğu dahil), Kazakistan, Moğolistan, Çin ve Japonya'da bulunur.

Türkiye'de bu türün varlığı bilimsel olarak kayıt altına alınmıştır ve yaygın olarak bulunur. Türkiye'nin örümcek faunası listelerinde Tmarus stellio yer almaktadır ve Ankara, Uludağ (Bursa) gibi çeşitli bölgelerden kayıtları mevcuttur. Ülkemizin Karadeniz ve Akdeniz bölgeleri dışındaki tüm bölgelerinden kayıtları olduğu belirtilmiştir. İstanbul'da da uygun habitatlarda bulunma potansiyeli yüksektir.


Fiziksel Özellikler

  • Boyut: Tmarus stellio küçük ila orta büyüklükte bir yengeç örümceğidir.
  • Dişi: Vücut uzunluğu genellikle 4 ila 5.5 milimetre arasındadır.
  • Erkek: Vücut uzunluğu genellikle 4 milimetre civarındadır.
  • Gövde Yapısı ve Renk: Bu tür, Tmarus cinsinin tipik özelliği olan kamufle edici, engebeli ve genellikle dal veya kabuk gibi görünen bir vücut yapısına sahiptir. Vücutları genellikle yoğun tüylü ve dikenli tüylere sahiptir, bu da onların bitki örtüsü içinde fark edilmesini zorlaştırır.
  • Genel Görünüm: Ana rengi genellikle grimsi kahverengi, açık kahverengi veya koyu kahverengi tonlarda olup, ağaç kabukları, kuru dallar veya yaprak döküntüsü arasında mükemmel bir kamuflaj sağlar.
  • Karapaks (Prosoma / Baş-Göğüs Kısmı): Genellikle geniş ve yassı olup, üzerinde kamuflajı artıran çıkıntılar veya tüyler bulunabilir.
  • Bacaklar: Uzun ve incedir, genellikle vücut rengiyle uyumlu olup, üzerinde halkalar veya lekeler olabilir. Ön iki çift bacak, yengeç örümceklerinde olduğu gibi avı yakalamak için yana doğru açılmış bir duruşa sahiptir.
  • Karın (Opisthosoma): En karakteristik özelliğidir; genellikle uzunlamasına ve engebeli veya çıkıntılı bir yapıya sahiptir. Bu yapı, örümceğin bulunduğu dal veya kabuğun bir parçası gibi görünmesini sağlar. Karın üzerinde koyu lekeler veya desenler bulunabilir.
  • Ayırt Edici Özellikler: Tmarus stellio'yu diğer örümceklerden ayıran en önemli özelliklerden biri, kamufle edici, dal veya kabuk benzeri engebeli karın yapısı ve genellikle koyu, kahverengi tonlardaki rengidir. Kesin teşhis, özellikle erkek palpal organlarının ve dişi epigyne yapısının detaylı mikroskopik incelenmesiyle belirlenir.
  • Ahmet Taşçı – Yaban Hayatı Bilimcisi'nin görüşleri: "Tmarus stellio, kamuflaj yeteneği sayesinde doğal ortamında adeta kaybolan, adaptasyon yeteneği yüksek bir yengeç örümceği türüdür. Özellikle kuru dallar ve ağaç kabukları üzerinde pusu kurarak avlanır. Türkiye'de de yaygın olarak bulunan bu örümcekler, ekosistemdeki küçük böcek popülasyonlarının dengelenmesinde kritik bir rol oynar. Zehirleri insanlar için tehlikeli değildir; bu canlılar, biyoçeşitliliğimizin sessiz ve etkili avcılarıdır."

Yaşam Biçimi ve Habitat

  • Yaşam Tarzı: Tmarus stellio, diğer yengeç örümcekleri gibi aktif avcılar değildir, pusu avcılarıdır. Ağ örmezler. Bunun yerine, avlarını beklemek için ağaç kabukları, dallar, çalılar ve bitki sapları üzerinde gizlenerek kamufle olurlar. Engebeli vücut yapıları ve renkleri sayesinde bulundukları ortama mükemmel bir şekilde uyum sağlarlar.
  • Avlanma Davranışı: Üzerlerine veya yakınlarına gelen küçük böcekleri (sinekgiller, yaprak bitleri, küçük böcekler vb.) ani ve hızlı bir hareketle güçlü ön bacaklarıyla yakalarlar. Avlarını zehir enjekte ederek felç ederler ve ardından sindirirler.
  • Habitat Tercihi: Genellikle ormanlık alanlar, çalılıklar, parklar ve bahçelerdeki ağaçlar ve çalılar gibi habitatlarda bulunurlar. Toprak yüzeyinden ziyade bitki örtüsünün üzerinde yaşarlar.
  • Üreme ve Yaşam Döngüsü: Yetişkin bireylerin gözlemlendiği spesifik dönemler hakkında detaylı bilgi sınırlıdır, ancak genellikle ilkbahar sonu ve yaz aylarında aktif olmaları beklenir. Dişiler yumurta keselerini genellikle korunaklı bir yere, örneğin bir yaprağın altına veya dalın üzerine, ipekten bir yuvaya bırakır ve yavrular çıkana kadar onları koruyabilirler.

Zehir ve Tıbbi Önem

  • Zehirli Olup Olmadığı: Evet, tüm gerçek örümcekler gibi Tmarus stellio da zehirlidir. Zehirleri, avlarını felç etmek ve sindirmek için kullanılır.
  • İnsanlar İçin Tehlikesi: Thomisidae familyasının zehirleri insanlar için ciddi bir tehdit oluşturmaz. Tmarus stellio da dahil olmak üzere bu örümcekler genellikle küçük boyutludur ve zehirleri, avladıkları böcekler üzerinde etkili olacak şekilde evrimleşmiştir. İnsanlar tarafından ısırılma olasılığı oldukça düşüktür; çünkü genellikle insanlardan kaçınma eğilimindedirler ve ancak sıkıştırıldıklarında veya kendilerini tehdit altında hissettiklerinde ısırırlar. Isırsalar bile, insan üzerinde hafif kaşıntı, kızarıklık, lokal ağrı veya şişlik dışında herhangi bir toksik ya da alerjik etki yarattığı belgelenmemiştir. Zehirleri, bal arısı sokması veya sivrisinek ısırığı gibi çok hafif lokal reaksiyonlara neden olabilir.
  • Ahmet Taşçı – Yaban Hayatı Bilimcisi'nin görüşleri: "Yengeç örümcekleri, ekosistemdeki böcek popülasyonlarının doğal kontrolünde önemli bir rol oynayan faydalı canlılardır. Tmarus stellio gibi türlerin zehirleri insanlar için zararsızdır. Onlar doğanın dengesinin bir parçasıdır ve rahatsız edilmedikçe insanlara zarar vermezler. Bu türlerin doğal habitatlarının korunması, biyoçeşitliliğimiz için büyük önem taşımaktadır."
  • Isırık Durumunda Beklenen Etkiler: Çok nadir bir ısırık durumunda, arı sokmasına benzer, geçici bir kaşıntı, kızarıklık ve lokal ağrı görülebilir. Belirtiler genellikle birkaç saat içinde kendiliğinden iyileşir.
  • Tedavi Prosedürü (İlk Yardım): Özel bir tedavi gerektirmez. Isırık bölgesi sabunlu suyla temizlenerek soğuk kompres uygulanabilir. Gerekirse ağrı kesici alınabilir. Belirtiler 24 saatten fazla sürer veya kötüleşirse bir sağlık profesyoneline danışılması önerilir.

Bilgi ve Araştırma: Ahmet Taşçı – Yaban Hayatı Bilimcisi

Kaynaklar

0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış...

Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir. Giriş yap