Dolichophis caspius

  1. Anasayfa
  2. Dolichophis caspius

Dolichophis caspius

Dolichophis caspius – Hazar Yılanı

(Türkiye’nin en uzun yılanı olan bu tür, hızlı, gündüzcü, zehirsiz ve son derece çeviktir. Gri, kahverengi ya da siyahımsı tonlarda olabilir. Büyük gözleri, zarif yapısı ve agresif savunma refleksiyle tanınır.)


Bilimsel Sınıflandırma

Alem: Animalia – Hayvanlar

Şube: Chordata – Kordalılar

Sınıf: Reptilia – Sürüngenler

Takım: Squamata – Pullular

Alt takım: Serpentes – Yılanlar

Aile: Colubridae – Arka dişli yılanlar

Cins: Dolichophis

Tür: Dolichophis caspius (Gmelin, 1789)

Eski adı: Coluber caspius

Tanım ve Ayırt Edici Özellikler

Boy: 150–200 cm; nadiren 250 cm’ye kadar çıkarak Türkiye’nin en uzun yılanı olur.

Baş: Geniş ve vücuda belirgin şekilde ayrılmış, gözler iri ve belirgindir.

Renk: Gri, sarımsı kahverengi, bakır veya koyu kahverengi olabilir; sıklıkla vücudun ön kısmı açık, arka kısmı koyulaşır.

Karın: Açık krem veya sarımtırak.

Pullar: Hafif pürüzlü, arka kısımlarda koyulaşan bir görünüm sunar.

Yayılım ve Habitat

Habitat: Bozkır, taşlık yamaç, çalılık, tarlalar, demiryolu kenarları, çit ve duvar altları.

Rakım: 0–1500 m arası.

Doğal Yayılım:

– Türkiye: Trakya, İç Anadolu, Ege ve Marmara bölgelerinde yaygın

– Ayrıca: Balkanlar, Doğu Avrupa, Ukrayna, Rusya’nın güneyi, Kafkasya ve Kazakistan’a kadar uzanır.

Davranış ve Ekoloji

Aktiflik: Gündüzcü (diurnal), sıcak havalarda sabah–akşam arası daha aktiftir.

Davranış: Hızlı ve çeviktir, insanla karşılaştığında çoğunlukla kaçar. Tehdit altında ise çok hızlı ısırabilir.

Yüzme: Nadir görülür; kara yaşamına daha uygundur.

Savunma: Islık benzeri tıslama, başını kaldırma, ısırma refleksi gösterir.

Beslenme

Diyet: Kemirgenler, kertenkeleler, kuş yavruları, yılan yavruları.

Avlanma: Zehirsizdir; avını doğrudan yakalar ve yutar.

Ekolojik rol: Özellikle kemirgenleri avlayarak tarım alanlarında faydalı bir denge unsurudur.

Üreme Bilgisi

Çiftleşme: İlkbaharda (Mart–Mayıs)

Yumurtlama: Haziran – Temmuz

Yumurta sayısı: 5–16 arası

Kuluçka süresi: 6–8 hafta

Yavrular: 25–30 cm boyunda doğar; desenleri erişkinlere göre daha net olabilir.

İnsana Zararlılık Durumu

Zehir: Taşımaz.

Isırma: Savunma refleksi nedeniyle kolayca ısırabilir.

Tıbbi risk: Yoktur. Isırık yalnızca yüzeysel çiziklere neden olur.

Özellik: Tehlikeli görünümüne rağmen tamamen zararsızdır.

İlk Yardım ve Tıbbi Müdahale

  • Isırık varsa, sabunlu suyla temizlenmeli.
  • Antiseptik uygulanabilir.
  • Alerjik geçmişi olan bireylerde izlem önerilir.
  • Panzehire ihtiyaç yoktur.

Koruma Durumu

IUCN Kırmızı Liste: LC (Asgari endişe)

Türkiye’de Durum: Yaygın ama yerel öldürmeler ve habitat parçalanması nedeniyle bazı bölgelerde popülasyonu azalıyor.

Tehditler:

– Zehirli sanılarak öldürülmesi

– Yol ve tarım makinelerine bağlı ölümler

– Tarımsal habitat kaybı

Koruma önerisi: Halk bilinçlendirilmeli, hızlı tepki veren savunma davranışları eğitimle açıklanmalıdır.

Yanlış Bilinenler ve Efsaneler

  1. “Çok uzun olduğu için kesin zehirlidir” inancı
  2. Boyu nedeniyle insanlar tarafından engerek veya kobra sanılır.
  3. Gerçek: Dolichophis caspius tamamen zehirsizdir ve insana zarar vermez.
  4. “Bu yılan ayakta yürüyenleri kovalar” söylencesi
  5. Hızlı hareketi nedeniyle insanların üzerine gittiği sanılır.
  6. Gerçek: Kaçarken zigzag çizdiği için insanlar kendine yaklaşıyor sanabilir; saldırgan değildir.
  7. “Tarlaya girerse ürünü kurutur” efsanesi
  8. Tarla içinde görüldüğünde bereketin kaçacağı düşünülür.
  9. Gerçek: Kemirgenleri avlayarak mahsul korur, tarlaya faydalıdır.
  10. “Siyah olanları şeytan yılanıdır” efsanesi
  11. Koyu renkli bireyler kötü alamet sayılır.
  12. Gerçek: Renk varyasyonları bireyler arasında doğal olarak görülür; biyolojik farklılıkla ilgilidir.
  13. “Çok hızlı olduğu için göz kırpmadan saldırır” korkusu
  14. Refleksleri nedeniyle tehlikeli olduğu düşünülür.
  15. Gerçek: İnsanla temastan kaçınır; hızlı olmasının nedeni avcılıktır, saldırganlık değil.

Bilgi ve araştırma: Ahmet Taşçı – Yaban Hayatı Bilimcisi

Kaynaklar:

  1. Baran, İ. & Atatür, M. (1998). Türkiye Herpetofaunası
  2. Tok, C. V. et al. (2009). Türkiye Sürüngenleri

Sindaco, R. & Jeremčenko, V. (2008). The Reptiles of the Western Palearctic

Reptile Database – www.reptile-database.org

IUCN Red List – www.iucnredlist.org



Fotoğraflar:Durmuş Özkan - Mustafa Tezel


0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış...

Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir. Giriş yap